Падарожжа вакол школы

Добры дзень! Экскурсію па школьнай тэррыторыі прав ядзем з вамі мы , вучаніц ы 9А класа.
Прапануем Вам павярнуцца да школьнай брамы і паслухаць загадку:

Што за дом такі прыгожы?
Кветак шмат за агароджай
І званок звяніць вяселы.
Здагадалісь?
Гэта школа

На школьным участку размешчаны кветнік, сад, ягаднік, стадыен, гульнявыя пляцоўкі, экалагічная сцяжынка. Пачнем з кветніка. Мы прапану ем паслухаць Вам верш пра кветкі

Кветкі не хлеб.
Аднойчы мне сказалі.
На свеце можна і без кветак жыць,
Глядзець на свет ніякімі вачамі.
І так сто год.
Глядзець і есць, і піць.
Ды продак наш з каменнага стагоддзя,
Што жыў без кветак, болей паляваў
І быў з прыродай у вялікай згодзе.
Аблокі на скале намаляваў.
Ен пакланяўся сонцу, небу, дрэвам
Дажджу і грому, мудрасці змяі.
Да нас дайшоў закон яго са спевам
Пчалы і птушкі, з водарам зямлі
Кветкі не хлеб, махнем рукой ад стомы.
Надзенны хлеб напэўна найважей.
Заб'ецца боль у сэрцы несвядомым.
І стане кроў у жылах халадней.

А мы спадзяемся, што ў Вашых сэрцах зараз з'явіўся маленькі куточак цеплыні. Школа яшчэ будавалася, а кветкі ўжо цвілі пад яе вокнамі. За 5 гадоў трэба было прыкласці шмат намаганняў, каб былая будаўнічая пляцоўка ператварылася ў казачнае царства кветак, якіх зараз налічваецца больш за 70 відаў. Працавалі ўсе: вучні, настаўнікі, тэхнічныя работнікі, бацькі. Прыбіралі і вывозілі будаўнічае смецце, здымаючы значны слой глебы, завозілі новую ўрадлівую зямлю, разбівалі сцежкі-дарожкі. Але вяскоўцы заўважылі, што адзін чалавек літаральна днюе і начуе ў школе. І нарадзіліся радкі:

А чаму ў Запольскай школе
Кветкам гэткае раздолле?
Часам дзівіцца народ.
Тут дырэктар – кветкавод.

Сапраўды, наша Алена Паўлаўна – натхняльнік і арганізатар, аграном\біелаг і ландшафтны дызайнер. Яна ведае па імені кожную кветачку, можа цікава і змястоўна расказаць пра асаблівасці догляду за ей. Менавіта яна набывае насенне і рассаду кветак ва ўсіх кутках Беларусі і за яе межамі. Яна любіць кветкі, а кветкі любяць яе. Галоўныя яе памочнікі і дарадчыкі – былі ў розныя часы настаўніцы біялогіі Цябут В.Дз. і Назарава Н.Н.

Каб уявіць усю прыгажосць нашага кветніка, трэба наведаць школу ў розныя месяцы. (сення Вам дапаможа гэта зрабіць відэафільм).

Так, ранней вясной, часта побач з плямкамі снегу зацвітаюць жоўтыя, ружовыя, белыя і блакітныя прымулы, маргарыткі, рызуха каўказская, крокусы, мускары і іншыя. Усяго каля 20 відаў першацветаў. Есць у нас нават кветак з Карпат – падснежнік Воранава, які занесены ў Чырвоную кнігу, есць і каўказскі эдэльвейс.

Хіба ўспомніш тут пра вясеннюю дэпрэссію,калі кожную раніцу цябе сустракае новы маленькі цуд, да якога не прывыкаеш, а чакаеш зноў. Добры настрой, а значыць і добрыя адзнакі з раніцы забяспечаны. А калі часам нешта не так, то па дарозе дамоў кветкі супакояць і парадуюць сваей прыгажосцю.

Все весенние цветы
Небывалой красоты.
Удивительно встречают
И как люди привечают.

Менавіта таму і пасаджаны вясеннія кветкі бліжэй да ўваходу ў школу. Не паспееш налюбавацца імі,як крыху далей раскрываюцца гарачыя бутоны цюльпанаў, белай кіпенню радуюць вока нарцысы, разліваецца блакіт ірысаў. А што можа параўнацца з водарам півоняў!

Ужо у красавіку на альпійскія горкі, клумбы, уздоўж дарожак высаджваецца расада новых кветак. Клапатлівыя рукі дзяцей і настаўнікаў расцяць яе ўжо з лютага ў спецыяльным школьным пакоі, а пазней у мініпарніках на вуліцы. Кожны клас мае свой участак, дзе есць магчымасць праявіць стараннасць, любоў і фантазію

А ребята ох как рады
Красоту растить на грядах.
Да такую красоту,
Что увидишь за версту.

Улетку мы часта наведваем школу, каб палюбавацца на працу сваіх рук, узняць настрой.

Как в ботаническом саду
Здесь настроение найду.
А если надо, просто спрячусь
И, как друзьям, цветам поплачусь.

А ў цветніку летам палынеюць флоксы і цыніі, усміхаюцца рамонкі і петуніі, чаруюць ружы. А яшчэ можна ўбачыць

Цветной ковер из сальвий ярких
Дороже всякого подарка.
Вздохнет репейник от души:
Красавицы как хороши.
Сколько нежности, цвета и ласки
Вам подарят анютины глазки!
Улыбнитесь в ответ, улыбнитесь
И улыбкой своей поделитесь

На працягу ўсяго лета адна прыгажосць змяняе другую. Так у ліпені

Астры – нежные принцессы
Добавляют интереса.
Не поднимется рука,
Чтоб сорвать пожар цветка

На самай справе ніколі не было выпадкаў варварскіх адносін да кветак. Хоць вечарамі тут можна ўбачыць мам з дзіцячымі каляскамі, а калі-нікалі закаханыя пары. Адна справа падырыць букет, а вось калі целый кветнік!

З набліжэннем восені кветкі набываюць незвычайна насычаны колер, быццам запрашаюць назапасіць прыгажосці на доўгую зіму. У гэты час асабліва прывабна выглядаюць гладыелусы і вяргіні. Іх шмат не толькі ў школе, але і ва ўсей весцы.

Пажар вяргіневы навокал
Гарыць ля кожнага сяла.
І за апошнім смачным сокам
Ляціць гуллівая пчала.
А на прыканцы жніўня Аксаміта водар цешыць наваколле,
Дагарае лета слаўная пара.
Галасоў дзіцях не хапае школе.
Шэпчуць аксаміткі:
Дзе ты, дзетвара?

Побач з кветкамі добра сябе адчуваюць елкі, туі, ядловец, мох. А дзе мох, там і грыбы. Прыгрэўся на сонцы вуж, прылятаюць адпачыць буслы, цешыцца з усяго стары пень.

Школа шчыра дзеліцца з усімі насеннем і расадай кветак. Калі дарам аддаем, калі за грошы. Бізнес-план, што зробіш!